Dnia 27 czerwca 1969 r. Kapituła Prowincjalna w Krakowie, nawiązując do dawnych tradycji misyjnych Karmelu w Polsce przedrozbiorowej, podjęła decyzję wysłania kilku zakonników na misje wśród pogan. Wykonanie tej decyzji zlecono Radzie Prowincjalnej. Prowincjał o. Remigiusz Czech upoważnił o. Leonarda Kowalówkę, prowincjalnego sekretarza misji, do podjęcia starań o uzyskanie samodzielnej placówki misyjnej. 22 maja 1970 r. o. Leonard wyruszył w podróż do Afryki, z polecającymi listami do nuncjuszów apostolskich i biskupów w Kongo i Burundi. Owocem jego podróży i starań spośród wielu propozycji najodpowiedniejszą okazała się przedstawiona przez bpa Józefa Martin sugestia objęcia parafii w Mpinga w Burundi.
Od 1945 r. prowadzili ją ojcowie biali. Zamierzali ją jednak opuścić z powodu braku kapłanów. Mpinga jest położona w najuboższej części kraju. Należy do najbardziej zaniedbanych pod względem religijnym. Tutaj otwierały się wielkie możliwości apostolskie, oświatowe i c
Dnia 18 czerwca 1970 r. o. Leonard podpisał z bpem Józefem Martin wstępny projekt umowy między diecezją Bururi a polską prowincją karmelitów bosych. Po powrocie do kraju o. Leonard przedstawił Radzie Prowincjalnej wszystkie możliwości pracy misyjnej w Afryce oraz propozycje bpa Martin. Rada Prowincjalna w dniu 9 listopada 1970 r. przyjęła misję w Burundi. Prowincjał o. Remigiusz Czech zwrócił się do Definitorium Generalnego z prośbą o pozwolenie na podjęcie pracy i otwarcie placówki misyjnej w Afryce.
5 lutego 1971 r. Definitorium Generalne zatwierdziło misję w Burundi i udzieliło zezwolenia na wyjazd misjonarzy z Polski.
22 czerwca 1971 r. odbyło się w Poznaniu uroczyste pożegnanie misjonarzy. Dnia następnego wyjechali oni na kurs języka francuskiego do Paryża. Stąd po dwóch miesiącach udali się do Wiecznego Miasta. Z błogosławieństwem Ojca św. Pawła VI wyruszyli do Burundi. Dnia 1 września stanęli w Bujumbura stolicy Burundi. Przez pięć miesięcy odbywali kurs języka kirundi, a następnie przez jeden rok staż pracy w różnych parafiach. W 1973 r. objęli parafię w Mpinga, prowadząc życie we wspólnocie zakonnej. Od września 1973 r. podjęli starania o założenie nowej misji w Musongati. Parafię erygował tutaj bp Joachim Ruhuna w dniu 1 stycznia 1974 r.
Do pracy misyjnej w Burundi włączyło się Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus. Siostry rozpoczęły wydatną pracę w państwowym ośrodku zdrowia. Codziennie przyjmują kilkudziesięciu pacjentów. Leki przysyłane z Polski stanowią zaplecze ich działalności charytatywnej. Prowadzą działalność dydaktyczną i pedagogiczną, programując nauczanie religii i sprawując nadzór nad katechistami oraz prowadząc zajęcia w szkole gospodarczej.
Misja karmelitańska w Burundi zdobyła wielu sympatyków i gorliwych współpracowników, którzy czynnie włączyli się w dzieło misyjne przez składanie ofiar, również w postaci lekarstw, i organizowanie wysyłek pocztowych do placówek misyjnych.
1 Karmelici Zakonem Misyjnym
2 Karmelici Bosi w Afryce
3 Przeszłość misyjna prowincji polskiej
4 Misja w Burundi
5 Kronika pierwszego roku misji w Burundi