Dom rekolekcyjno-formacyjny (postulat i nowicjat), pw. N.M.P. z Góry Karmel, Mater Carmeli. Założony w 1985r.
Zbudowano wówczas dom zakonny z domem rekolekcyjnym, do którego w 1996r. dobudowano obszerną salę konferencyjną im. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W 2000r. wzniesiono nowy budynek z przeznaczeniem na nowicjat (erygowany w Butare już w 1990r.). W 2002r. dobudowano sale wykładową i rekreacyjną dla postulantów i nowicjuszy.
Cały obiekt, ze wspaniale utrzymanym parkiem, stanowi oazę życia duchowego w diecezji. Co roku około 200 osób odprawia tu rekolekcje zamknięte, a prawie 1500 dni skupienia.
Geneza powstania
Gdy od 1979 roku, poczęto wyrzucać misjonarzy z Burundi, Karmelici bosi postanowili założyć dom w Rwandzie, aby wyrzucani misjonarze nie musieli wracać do Polski, oraz aby było gdzie wychowywać i kształcić rodzime powołania. Na miejsce założenia domu wybrano diecezję Butare, gdyż znana była życzliwość tamtejszego biskupa dla zgromadzeń zakonnych, a ponadto, niedaleko Butare, w Nyakibanda, znajdowało się Wyższe Seminarium Duchowne wspólne dla wszystkich diecezji. Poproszono o teren pod dom w pobliżu tegoż Seminarium. Niestety Konferencja Episkopatu, do której ten teren należał, nie wyraziła zgody. Wówczas, w 1983 roku, postanowiono osiedlić się w samym Butare.
Na przyznanym przez władze miejskie terenie, postanowiono zbudować dom wychowawczy dla kleryków karmelitańskich. Już w czasie budowy tegoż domu władze generalne Zakonu zadecydowały, że dla regionu Afryki języka francuskiego wychowywanie przyszłych karmelitów będzie prowadzone wspólnie: postulat i nowicjat w Kanandze, filozofia w Bukawu, teologia w Kinshasa. Wobec tego postanowiono dom w Butare przeznaczyć na dom rekolekcyjny. Ponieważ w Butare istniało już blisko 30 domów zakonnych, potrzeba domu rekolekcyjnego narzucała się sama. Z czasem władze generalne Zakonu zgodziły się na to, by postulaty i nowicjaty odbywał się w poszczególnych krajach. Postanowiono zatem, że nasz dom w Butare będzie równocześnie domem rekolekcyjnym i domem wychowawczym dla postulantów i nowicjuszy z Rwandy oraz Burundi.
Dom rekolekcyjny
Warunki do zachowywanie karmelitańskiego stylu życia w naszym domu w Butare są wprost idealne. Do wierności aktom wspólnym, prócz łaski Bożej zachęca sam charakter domu rekolekcyjnego i wychowawczego. Niemal wszyscy odprawiający tu rekolekcje lub dni skupienia bardzo chętnie biorą udział w naszych wspólnych modlitwach.
Porządek dnia naszej wspólnoty:
godz. 5.30 – Jutrznia, rozmyślanie
godz. 6.15 – Msza św., Modlitwa w ciągu dnia
godz. 7.15 – śniadanie
godz. 8.15 – wyznaczone zajęcia, obowiązki, praca
godz. 12.00 – Godzina czytań, Anioł Pański, rachunek sumienia,
godz. 12.30 – obiad, czas wolny
godz. 15.00 – wyznaczone zajęcia, obowiązki, praca
godz. 18.00 – rozmyślanie
godz. 19.00 – nieszpory
godz. 19.15 – kolacja, rekreacja
godz. 20.30 – kompleta
W niedzielę i święta Msza św. jest odprawiana o godz. 8.30.
Już od 1988 roku nasz dom w Butare dawał i nadal daje okazję wszystkim wspólnotom zakonnym w Butare i okolicy do wspólnego dnia skupienia w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Bierze udział w tych dniach skupienia przeważnie około 100 osób zakonnych a obecnie coraz częściej także świeckich.
W latach 80- tych pierwsza niedziela miesiąca przeznaczona była na dzień skupienia dla polskich sióstr misjonarek: ss. Karmelitanek Dzieciątka Jezus, ss. służek Niepokalanej, ss. Pallotynek. W miarę jak do zgromadzeń tych przychodziło coraz więcej kandydatów z Afryki, zaczęto głosić Słowo Boże w języku francuskim, aby mogli uczestniczyć wszyscy chętni. W poniedziałek po pierwszej niedzieli miesiąca na dzień skupienia zbierali się w tamtym czasie także polscy misjonarze: księża Pallotyni oraz oo. Karmelici. Ponieważ z czasem polskie wspólnoty sióstr i księży posiadały już miejscowych członków, po trzech latach te polskie dni skupienia zostały zaniechane.
Program dni skupienia:
godz. 8.30 – pierwsza konferencja
godz. 9.45 – Adoracja Najśw. Sakramentu i okazja do spowiedzi
godz.11.30 – Msza św.
godz. 12.30 – pique-nique
godz. 14.30 – druga konferencja
godz. 15.30 – różaniec
W trzecią i czwartą niedzielę miesiąca odprawiają w naszym domu dni skupienia różne grupy charyzmatyczne, grupy neokatechumenatu itp. W każdym roku staramy się zorganizować kilka serii wspólnych rekolekcji, przede wszystkim w miesiącach wakacyjnych.
Często nasz dom daje także gościnę różnym zgromadzeniom zakonnym, które ze swoim rekolekcjonistą odprawiają u nas swoje roczne rekolekcje lub rekolekcje przed rozpoczęciem nowicjatu bądź przed profesją zakonną.
Przede wszystkim jednak dom nasz służy kapłanom, zakonnikom, zakonnicom i innym osobom poświęconym Bogu, które tu znajdują wyśmienite warunki dla rekolekcji i dni skupienia indywidualnych. Tym osobom nasza wspólnota służy z pełnym oddaniem.
Jak często powtarzał o. Bartłomiej: Jesteśmy tu dla każdej osoby i cały dom służy tej jednej osobie, zarówno swoją ciszą, milczeniem jak i całą atmosferą skupienia oraz zewnętrznym porządkiem i pięknem. Od dawna istniała wielka potrzeba takiego domu w Butare. Wprawdzie w odległości 10 kilometrów od Butare znajduje się dom rekolekcyjny oo. Benedyktynów, jednakże zgodnie ze swoim duchem gościnności, a także dla łatwiejszego utrzymania domu, przyjmują oni gości, a nawet całe rodziny z dziećmi na sobotni i niedzielny wypoczynek. Psuje to atmosferę ciszy i milczenia. Ponadto do oo. benedyktynów trzeba dojechać własnym samochodem. Do naszego domu można dojść pieszo w przeciągu 20 – 30 a najwyżej 45 minut i to z najbardziej oddalonych domów zakonnych w Butare.
Nie przyjmujemy w naszym domu gości na wypoczynek, aby zachować atmosferę ciszy i skupienia. Pomnaża to koszty utrzymania domu, bo czasem pozostaje kilka niewykorzystanych pokoi i trzeba prowadzić kuchnię dla kilku osób. Jeżeli jednak musimy dokładać do utrzymania domu, czynimy to widząc, jak bardzo modlący się u nas cenią sobie ciszę i skupienie tak niezbędne dla poszukujących Boga.
Ponadto każdego dnia tygodnia sprawujemy Eucharystię w którymś z domów zakonnych w Butare. Jesteśmy spowiednikami stałymi czterech wspólnot zakonnych, Seminarium Duchownego oraz kilku innych z okazji rekolekcji lub ćwiczeń duchownych. Służymy także pomocą w spowiadaniu młodzieży szkół średnich w Butare i okolicy oraz młodzieży uniwersyteckiej.
Raz w miesiącu przeprowadzamy też dni skupienia dla sióstr Karmelitanek bosych w Kigali. Otaczamy opieką bractwa Szkaplerza świętego w różnych parafiach.
Jeżeli już mowa o młodzieży, to należy wspomnieć, że przez dwa lata młodzież szkół średnich odprawiała u nas dni skupienia klasami. Od poniedziałku do piątku włącznie, dzień w dzień od stycznia do marca, coraz to inna klasa przychodziła rano i trwała w modlitwie i skupieniu do godz. 17-tej. W programie takiego dnia skupienia były dwie konferencje, okazja do spowiedzi, Msza św., różaniec i spotkanie z karmelitą bosym, w czasie którego odpowiadano na pytania stawiane przez młodzież. Dziś także ma to miejsce i czynią to już nasi Ojcowie Burundczycy i Rwandyjczycy w ich języku.
W obecnej sytuacji kraju i Kościoła w Rwandzie , istnieje ogromna potrzeba takiej działalności, gdyż wciąż jest wiele krwawiących serc, które nie umieją sobie poradzić z ciążącym nad wszystkim, mrokiem śmierci. W wielu wypadkach widzimy błogosławione owoce, które rodzi w sercach trwanie na kolanach przed Chrystusem i Jego Matką, Maryją.
Działalność naszej wspólnoty w Butare sprawia, że nawiązują się coraz to głębsze więzy nie tylko ze wspólnotami zakonnymi i kapłanami w Butare, lecz także ze wspólnotami z całego kraju, wielu bowiem przyjeżdża na rekolekcje do naszego domu nawet z bardzo daleka.