Gdy przed dwoma laty weszliśmy w kontakt z nową wioską pigmejską, nie spodziewaliśmy się, że współpraca będzie tak efektywna. Po roku stało już tam 50 domów. Na otwarcie wioski przekazałem im kilka wskazówek, gestykulując, wskazywałem kierunek wschodni: Idźcie na wschód, tam stoi szkoła dla waszych dzieci; idźcie na wschód, tam jest wasz kościół parafialny; idźcie na wschód, tam jest urząd gminy. Tak o dziwo na jednej linii, znajdowały się te trzy ośrodki tak ważne dla życia rodziny.
Po kilku miesiącach na zakończenie szkolenia o roli edukacji dzieci, katoliccy rodzice, zgłosili się do nas, jednogłośnie powtarzając – teraz widzimy, że niebo otwarło się nad nami, z nieba spadły nam domy, chcemy do tego nieba wejść. I poprosili o sakramenty dla swych dzieci i uregulowanie swych cywilnych małżeństw i poprosili o naukę wiary. Gdy usłyszałem słowo o otwartym niebie, od razu zobaczyłem drabinę jakubową. Drabina jest nie tylko po to by schodzić, ale i wchodzić do góry.
Pozwólmy im wejść po tej drabinie, czytając i wcielając w życie Pismo święte. Kolejny stopień drabiny, to jak kolejna księga, jak kolejna prawda chrześcijańskiej wiary. A całość drabiny to Objawienie opowiedziane w Piśmie, to droga ku Bogu i droga ku prawdziwemu szczęściu człowieka.
Kolejny raz przekonuję się, że pierwszym szczeblem tej drabiny jest miłosierdzie, pierwszym szczeblem tak od góry jak i od dołu drabiny. To ono sprowokowało Boga, by po niej zszedł do nas. Módlmy się za nas samych, by Bóg nie był sam schodząc do słabszego na dole drabiny, by był otoczony swymi przyjaciółmi, czyli nami. Miłosierdzie jest również pierwszym szczeblem od dołu drabiny, ludzie nieznający drogi ku niebu, wchodzą na nią dotknięci darmowym miłosierdziem. Pozwólmy ludziom odkryć ten pierwszy szczebel jakubowej drabiny.
Zapraszamy do projektu BIBLIA DLA AFRYKI