Ewangelia na dwóch kołach - czyste, ubogie i prędkie stopy Kościoła

Ewangelia na dwóch kołach – czyste, ubogie i prędkie stopy Kościoła

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech Burundi i Rwandy to górzyste i kręte drogi. W tym zakątku Afryki zmieniają one swe oblicze dwa razy w roku: są błotniste w porze deszczowej i zakurzone w porze suchej. Dwa bliźniacze kraje spod Równika przecinają proste szlaki komunikacyjne. Kilka głównych dróg asfaltowych wiedzie wzdłuż i w poprzek kraju. Odległości nie są przerażające. Tymi drogami można się dostać bez większego problemu do najważniejszych miast: Bujumbura, Gitega, Ngozi, Kayanza w Burundi oraz Kigali, Butare, Nyanza, Ruhengeri, Giseni, Cyangugu w Rwandzie. Cała reszta to proste ścieżki udeptane lub przetarte przez rowery, motocykle, małe samochody. Część z nich jest kamienista (jak te na północy Rwandy u podnóży wulkanów), część to zwyczajnie utwardzona gleba. Jeśli z dwóch stron drogi zbudowano kanały odpływowe, które są w stanie kanalizować intensywne opady, to jest szansa, iż droga przetrwa chrzest deszczowy i będzie służyła mieszkańcom nieco dłużej niż kilka sezonów. Tutaj nawet asfaltowa droga nie gwarantuje stałej komunikacji. Intensywne opady powodują bowiem obsuwanie się zboczy i blokowanie głównych dróg. Inną kwestią są dziury, które wystawiają na próbę zawieszenie najbardziej odpornych samochodów terenowych. W Burundi, to zasługa chińskiej technologii budowania dróg oraz ciężkiego transportu, jaki odbywa się za pomocą tirów wiozących towary z Tanzanii. Wielokrotnie źle załadowane i przeładowane samochody przewracają się na zakrętach, zostawiając na poboczu uszkodzone kontenery, które – gdyby nie najęci strażnicy, w krótkim czasie byłyby opróżnione przez okolicznych mieszkańców (obecność tzw. strażnika sprawia, że kontener jest także opróżniany, ale w nieco dłuższym czasie).

Czytaj dalej…

ZAPROSZENIE NA MSZĘ ŚW. MISYJNĄ

Mamy zaszczyt zaprosić wszystkich Przyjaciół Misji na Mszę św. o godz. 14.30 dnia 22 stycznia 2022r. w Kościele Ojców Karmelitów Bosych przy ul. Rakowickiej 18 w Krakowie. Mszę św. odprawi oraz słowo Boże wygłosi o. Paweł Urbańczyk, misjonarz. Ze względu na obecną sytuację epidemiczną, jesteśmy zmuszeni tym razem zrezygnować ze spotkania opłatkowego w sali św. Anny. Zachęcamy jednak do spotkania i modlitwy podczas Mszy św.

o. Jan Ewangelista Krawczyk

Słowo ks. bp Jana Piotrowskiego na Dzień Objawienia Pańskiego

Komunikat Przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski ds. Misji na Dzień Modlitwy i Pomocy Misjom

 

Uroczystość Objawienia Pańskiego 6 stycznia 2022r.

Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia!

  1. Misterium uroczystości Objawienia Pańskiego

W dzisiejszej uroczystości Chrystus objawia się jako „centrum wszechświata i historii” (Jan Paweł II, Encyklika „Redemptor hominis”), jako potężny „magnes” pociągający do siebie wszystkie narody. W Nim bowiem „ukryte są [duchowe] skarby” (Kol 3,2), których ludzkość poszukuje od zawsze. Biblia nazywa je „mądrością i wiedzą” (Kol 3,2), „łaską i prawdą” (J 1,14), czy też „światłem oświecającym każdego człowieka” (J 1,9). W nowonarodzonym Chrystusie spełniają się zapowiedzi proroków wieszczących, że w czasach ostatecznych cały rodzaj ludzki podąży do Jeruzalem, aby doświadczyć zbawienia i ogłosić chwałę jedynego Pana (pierwsze czytanie). Mędrcy obecni przy żłóbku reprezentują powrót całego świata do Boga.

Ta historia zbawienia trwa nadal. Dzisiaj to Kościół jest nowym Jeruzalem, do którego podążają wszystkie narody. To Kościół promienieje światłem obecnego w Nim Chrystusa i chwałą Boga. Dzisiaj świętujemy ponieważ nam dano już to, czego szuka cały świat. Jednocześnie jesteśmy wezwani, aby dzielić się z innymi odkupieńczą obecnością Boga. Naśladujemy więc Maryję, która ukazując Chrystusa Mędrcom symbolicznie „głosi” Go całemu światu. W tej ewangelicznej scenie Maryja jawi się jako wzór ewangelizującego Kościoła. Dlatego właśnie dziś przeżywamy Dzień Modlitwy i Pomocy Misjom.

  1. Dzień Modlitwy i Pomocy Misjom

Dzień ten obchodzimy pod hasłem: „Z Wieczernika aż na krańce świata”. Nasza troska o misje polega najpierw na tym, że sami zgadzamy zostać zjednoczonymi przez Pana. Na Eucharystii stajemy się wspólnotą „jednego ducha i jednego serca” (Dz 4,32). Wewnętrznie pojednani jesteśmy świadkami i głosicielami Ewangelii, aż po krańce ziemi.

Czytaj dalej…

Życzenia Boże Narodzenie 2021

„Naród kroczący w ciemnościach, ujrzał Światłość wielką…albowiem Dziecię się nam narodziło, Syna został nam dany!” (Iz 9, 15).

Drodzy Przyjaciele misji karmelitańskich!

Żłóbek betlejemski, Dziecię Jezus, Maryja i Józef! Oto prawdziwy DOWÓD MIŁOŚCI, jaką Bóg umiłował każdego z nas! DAŁ Syna swego Jednorodzonego, aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne (por. J 3, 16).

Człowiek ginie, kiedy traci wiarę w Chrystusa. Człowiek ginie, kiedy traci życie wieczne! A Bóg nie posłał swego Syna do nas po to aby nas potępić, ale abyśmy przez Niego zostali zbawieni (por. J 3, 17).

Bóg nie jest przeciwko nam, skoro nie oszczędził  nawet swego Syna, ale za nas wszystkich Go wydał! Bóg nie jest naszym oskarżycielem ale tym który usprawiedliwia! Nic nie  może odłączyć nas od miłości Chrystusa. Ani śmierć ani życie, ani władze czy moce, ani jakiekolwiek stworzenie nie zdoła nas odłączyć i pozbawić miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie Panu naszym. Bo we wszystkich tych utrapieniach odnosimy pełne zwycięstwo, dzięki Temu który nas umiłował. Tylko zwątpienie i niewiara mogą nas odłączyć od miłości Chrystusa(por. Rz 8, 35-39).

Weselmy się nadzieją! Bądźmy płomiennego ducha! Pełnijmy służbę Bogu! Miejmy wstręt do złego! Podążajmy za dobrem! W uciskach bądźmy cierpliwi, w modlitwie – wytrwali! (Rz 12, 9-13)

Czytaj dalej…

List do całego Zakonu z okazji uroczystości ŚWIĘTEGO JANA OD KRZYŻA

Przełożony Generalny Karmelitów Bosych
Corso d’Italia,
38 00198 Roma – Italia

Rzym, 14 grudnia 2021 roku

POZDROWIENIE I PODZIĘKOWANIE

Drodzy bracia i siostry wielkiej rodziny Karmelu Terezjańskiego:

Z wielką radością zwracam się do Was w tych szczególnych dniach Adwentu, na drodze do Betlejem, w oczekiwaniu na Życie, które rozwija się w łonie Maryi, w sercu historii naszych dni i w każdym z nas. Ponieważ blisko już uroczystość Świętego Jana od Krzyża, chciałbym podjąć z Wami podwójną refleksję: przede wszystkim chciałbym podzielić się z Wami tym, czego doświadczam w tych pierwszych miesiącach jako Generał, przedstawiając Wam niektóre punkty, które oświetlają moją i – mam nadzieję – Waszą drogę; ponadto, przekazuję Wam refleksję nad niektórymi kluczami do życia naszego Świętego Ojca w perspektywie synodalnej. To tylko kilka uwag, które – mam nadzieję – pobudzą nas do podążania za Kościołem w tym historycznym momencie.

Czytaj dalej…